In elk bedrijf komen ze voor; spanningen. Zeker nu in deze uitdagende tijden. Een beetje spanning is ook nodig om tot goede prestaties te komen. Spanning houd je scherp. Spanning hoort ook bij uitdagingen. Dit zijn de positieve spanningen. Deze geven in de regel energie, maakt mensen enthousiast en creatief.
Echter, spanningen kunnen ook tekenen zijn van onvrede. Onvrede met de huidige situatie, in de privésfeer of op het werk. Onderwaardering, onzekerheid als gevolg van een aanstaande reorga- nisatie, over voortbestaan van de baan/ dreigend ontslag, -sluimerende- conflicten of ruzies. Dit zijn de negatieve spanningen. Die kosten energie en hebben een negatieve uitwerking op mensen. Ze worden angstig, onverschil- lig, trekken zich terug, ontlopen hun verantwoordelijkheden. Als spanningen te lang voortduren, leiden ze tot gezondheidsschade met verzuim en langdurige re-integratieprocessen tot gevolg.
Voor je het weet escaleren kleine meningverschillen tot serieuze conflicten. Daarbij is de kans groot, dat de emoties veel te hoog oplopen, dat er flink op de man gespeeld wordt. Uiteindelijk blijft er geen winnaar over, want beide partijen komen beschadigd uit de strijd. Met alle persoonlijke, relationele, gezondheids- en financiële schade van dien. Zo is uit onderzoek gebleken, dat managers ca. 20 % van hun tijd besteden aan conflicthantering. Het oplossen van een serieus conflict kan qua zichtbare en onzichtbare kosten zomaar oplopen tot een bedrag van € 30.000,-.
Gelukkig zijn er werkgevers, leiding- gevenden én medewerkers, die dergelijke dreigende situaties haarfijn aanvoelen. Zij signaleren gevoelens van onvrede al in een vroeg stadium. Door deze signalen op te pikken en er adequaat mee om te gaan, kan een en ander in goede banen geleid worden. Soms lukt dat niet, ben jezelf onderdeel van de situatie en is er behoefte aan een onafhankelijke derde. Professionals, die zich onafhankelijk en neutraal opstellen.
Op basis van hun ervaring zijn zij in staat om partijen met elkaar in gesprek te laten gaan. Daardoor kunnen die ervaren wat hen verbindt i.p.v. scheidt. Zodoende kan voor de-escalatie gezorgd worden, waardoor ruimte ontstaat voor verbeterde communicatie en voor oplossingen.Ik heb het hier over het beroep van mediator. Een beroep, dat steeds meer bekend en erkend wordt, mede doordat de beroepsgroep steeds verder professionaliseert (o.a. door kwaliteitseisen aan mediators te stel- len en de gedragscode van het NMI (= Nederlands Mediation Instituut)). Doordat tijdens het begeleidingstraject geheimhouding van alle partijen afge- sproken en vastgelegd wordt, komt er ‘geen vuile was’ buiten. Dat draagt weer bij aan het herstellen van vertrouwen. M.a.w. er wordt gewerkt aan voor beide partijen aanvaardbare oplossingen.
Dat vraagt wel van partijen, dat zij bereid zijn te luisteren naar elkaar en zich oplossingsgericht opstellen. Een mediator, die ingeschakeld wordt, doet geen uitspraken over wie gelijk en wie ongelijk heeft; gaat dus niet op de stoel van de rechter zitten. Welke uitkomst ook bereikt wordt, deze aanpak is een serieus en goedkoper alternatief voor de gang naar de rechter.
Ik schrijf dit mede naar aanleiding van een tele-interview, waaraan ik onlangs deel genomen heb. Dit interview werd afgenomen door Esther Mallant van HR- Mallant. De geïnterviewde was Cindy de Haas van Mediation- en Interimbureau Challenge. Met dank aan hen voor hun helder gesprek.
Mocht u hierop willen reageren/meer over willen weten, neem dan contact met mij op. Wellicht bespreek ik uw idee, ervaring/aanpak in een volgende column van mij.
Succes met ondernemen.
René Eysink Smeets Flame Think People